Nagietek lekarski (Calendula officinalis, nagietek angielski) to roślina lecznicza, pochodząca z krajów śródziemnomorskich, a dziś rozpowszechniona na całym świecie jako żółto-pomarańczowa dekoracja kwiatowa w kwietnikach i balkonach oraz w ogrodach warzywnych, gdzie jej zapach odstrasza nicienie. Historycznie rzecz biorąc, płatki nagietka po raz pierwszy były szeroko stosowane w starożytnych egipskich preparatach odmładzających. Podobnie jak inne rośliny, rozprzestrzeniła się w Europie w czasach starożytnych i od dawna stosowana była w leczeniu urazów skóry. Odnotowano na przykład, że używano go do leczenia otwartych ran na polu bitwy podczas wojny secesyjnej.
Jest bardzo łatwa w uprawie. Dorasta do wysokości 50-60 cm, a promień rozprzestrzenienia się jest taki sam. Jest to roślina jednoroczna. W celu wczesnego kwitnienia w przyszłym roku wysiewa się go jesienią do osłoniętych doniczek, z których po pierwszych przymrozkach sadzonki zostaną przesadzone do ogrodu, w odległości 30–45 cm, lub do doniczek na balkonie. Można ją również wysiać wiosną bezpośrednio do ogrodu. Kwitną od czerwca do końca października. Lubi przepuszczalne i słoneczne miejsca w ogrodzie i należy do roślin prognostycznych – kwiaty otwierają się, gdy pogoda jest słoneczna, a zamykają, gdy jest pochmurno i deszczowo. Aby pobudzić kwitnienie, kwiaty należy zrywać regularnie, czyli zrywać je w okresie kwitnienia.
Niezależnie od odcienia koloru kwiaty zrywamy po kilku słonecznych dniach w południe. W przypadku herbaty najpierw pozostaw główki do wyschnięcia na kilka dni, następnie oddziel płatki i pozostaw do całkowitego wyschnięcia. Płatki świeżych, świeżo zerwanych kwiatów wykorzystuje się do produkcji maści/masła, maceratu lub nalewki.
Istnieje wiele preparatów kosmetycznych zawierających nagietek. Mycie twarzy letnią herbatką z nagietka pomoże zredukować rozszerzone pory, oczyścić skórę oraz usunąć plamy i wypryski. Pomoże przy zapaleniu oczu i płukaniu ust.
Maść nagietkowa
Nagietek jest najbardziej ceniony jako lek na rany, ponieważ działa oczyszczająco, ściągająco, stymulująco na krążenie i sprzyja wzrostowi nowej tkanki. Z nagietka wytwarza się olej z nagietka na słoninie wieprzowej, popularne jest także masło na bazie masła z mleka koziego, a ostatnio popularne jest także stosowanie oleju kokosowego.
Składniki: 200 g słoniny, 3 garści płatków nagietka i 40 g wosku pszczelego
Przygotowanie: Najprostszy przepis polega na rozpuszczeniu tłuszczu bazowego (niesolonego smalcu, masła koziego lub oleju kokosowego) w takiej ilości tłuszczu, jaką chcemy. Kiedy nagrzeje się na tyle, że stanie się płynny, wymieszaj z tą samą masą posiekanych świeżych płatków nagietka. Delikatnie mieszamy przez kolejne 15 minut, następnie odstawiamy na noc pod przykryciem na zimno. Rano podgrzać do rozpuszczenia tłuszczu, następnie odcedzić przez gazę i wycisnąć z niej pozostałe płatki. W razie potrzeby do powstałego żółtego tłuszczu dodaj oliwę z oliwek z pierwszego tłoczenia i nierafinowany wosk pszczeli. Mieszać na bardzo małym ogniu, aż wszystko się rozpuści i dobrze zwiąże przez następną godzinę, następnie przelać do zamykanych pojemników i przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu przez następny rok.
Maści tej można używać do smarowania suchej, popękanej i podrażnionej skóry, na stłuczenia, oparzenia i opryszczkę, napięte mięśnie, egzemy, do masażu bolących stawów
Przygotowuje się go zalewając 1-2 łyżeczki suszonych lub świeżych płatków 1 szklanką gorącej wody. Odstawić na 5-10 minut i przecedzić. Pij 3-4 filiżanki dziennie, niesłodzone, aby złagodzić ból jelit i żołądka. Możesz przemyć twarz lub oczy letnią herbatą.
Daj nam znać, co myślisz w komentarzach